کارگران در ایران همواره در معرض آسیب‌های ناشی از حوادث کارگری قرار دارند؛ آسیب‌هایی چون شکستگی و قطع عضو تا ماندن زیر آوار و جان‌باختن. میزان مرگ و میر کارگران در ایران شوکه‌کننده است. به گفته «احمد شوکت»، رئیس کانون کارگران ساختمانی، «ایران با ۱۵هزار حادثه‌دیده کارگری در دنیا رکورددار است.»
در این میان، سهم کارگران ساختمانی از حوادث کارگری بیش از ۵۰ درصد است. در سال ۱۳۹۴، ۲هزار کارگر بر اثر حوادث کاری در ایران جان باختند که ۱۲۰۰ تن از آنان، کارگران ساختمانی بودند. ابعاد فاجعه روشن‌تر خواهد شد اگر بدانیم در کشورهای پیشرفته فقط حدود ۱۷ درصد از حوادث ناشی از کار، مربوط به بخش ساختمان است.
«محمد صفوى»، كارشناس حوادث ضمن كار در كانادا و فعال سابق سنديكايى در ايران، می‌گوید که آمارهاى دولتى در زمینه حوادث کارگری «بازتاب واقعيت‌هاى حوادث شغلى در ايران نيست»؛ چون این آمارها «شامل مواردی است که زیر پوشش خدمات اجتماعی یا بیمه اجتماعی قرار دارند.» به گفته او «۸۰ درصد از نیروی کار خارج از قانون کار هستند و بخش زيادى از حوادث كارگرى در جايى ثبت نمى‌شود.»
شرایط بیمه کارگران نیز اسف‌بار است؛ یا بیمه‌ای در کار نیست یا بیمه، همه سوانح کاری را شامل نمی‌شود. یک عضو انجمن صنفی کارگران ساختمانی کشور می‌گوید: در ۱۰ ماه نخست سال ۱۳۹۵ هیچ کارگری بیمه نشده است. این یعنی کارگران جانشان را در دست گرفته و پذیرفته‌اند بدون برخورداری از حق بیمه پروژه کارفرما را پیش ببرند. همچنین بسیاری از کارگران صرفا از بیمه تامین اجتماعی برخوردار هستند که شامل بیمه فوت، مصدومیت و نقص عضو ناشی از حوادث کاری نمی‌شود. «محمد باقری» همچنین می‌گوید بسیاری از کارگران ساختمانی در ایران «دچار قطعی عضو هستند و جراحت‌های عمیق در سطح بدنشان دارند». آن‌ها با جان خود بازی می‌کنند در حالی‌که «مسئولین سازمان تامین اجتماعی در خواب زمستانی به سر می‌برند.»
مسئولان بسیاری در این سال‌ها آمده و رفته‌اند و توجه شایانی به وضعیت این قشر کم‌درآمد و ضعیف نکرده‌اند. کارگران قدرت انتخاب ندارند و ناچار به پذیرفتن شرایط ناامن هستند. آن‌ها نه به حمایت قانون دلگرم هستند، نه چشم امیدی به بیمه و کارفرما دارند و نه می‌توانند برای یافتن کار در شرایط ایمن منتظر بمانند. اینچنین است که ایران رکورددار حوادث کارگری در جهان می‌شود و سالانه زندگی کارگران زیادی در ایران پایان می‌یابد؛ پایانی که زیست دیگر اعضای خانواده‌شان را هم دچار بحران عاطفی و مالی می‌کند.
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen