Mittwoch, 25. April 2018

دوازده سال بلاتکلیفی برای دو محکوم به اعدام

خبرگزاری هرانا – دو متهم به قتل به نام‌های شایان و بهرام، ساکن تهران که در ۱۲ سال پیش به اتهام قتل به قصاص (اعدام) محکوم شده بودند کماکان در وضعیت بلاتکلیف به سر می‌برند.
به گزارش خبرگزاری هرانا به نقل از جام جم، مورخ ۷ فروردین ۸۴، به مأموران کلانتری یوسف آباد خبر رسید “یک مرد ۵۵ ساله به نام مصطفی که نمایشگاه خودرو داشت در خانه‌اش به طرز مشکوکی جان سپرده و چند روز از مرگ وی گذشته است”.
پلیس به نشانی موردنظر رفت و با جنازه مصطفی که شواهد نشان می‌داد خفه‌شده است، روبه‌رو شد. همسایه‌ها به خاطر بوی تعفنی که از خانه مرد تنها، به مشام می‌رسید به ماجرا مشکوک شده و پلیس را مطلع کرده بودند. پلیس به تحقیق پرداخت و دریافت به خانه این مرد دستبرد زده‌شده و پول و طلاهایش همراه خودروی مدل‌بالای وی به سرقت رفته است.
با تحقیقات گسترده پلیسی مشخص شد مرد بنگاه‌دار، چند روز قبل با دو دلال خودرو به نام‌های بهرام و شایان قرار معامله داشته است. به این ترتیب دو متهم ردیابی و بازداشت شدند.

دو متهم به قتل اعتراف کردند و در شعبه ۷۱ دادگاه کیفری سابق استان تهران پای میز محاکمه ایستادند. در آن جلسه دو نفر از اولیای دم از قصاص گذشتند و گفتند با دریافت دیه گذشت می‌کنند اما یکی از برادرهای قربانی درخواست قصاص را مطرح کرد.

در پایان جلسه قضات دادگاه بهرام و شایان را به قصاص محکوم کردند. عدم پیگیری اولیای دم موجب شد تا دو متهم ۱۲ سال در زندان بلاتکلیف بمانند. سرانجام آنها طبق ماده ۴۲۹ قانون مجازات اسلامی جدید نامه‌ای به قضات دادگاه نوشتند و خواستند تا زودتر تکلیف آنها روشن شود. دو متهم مورخ ۴ اردیبهشت ۱۳۹۷ در شعبه دوم دادگاه کیفری یک استان تهران به ریاست قاضی زالی بوئینی و با حضور یک قاضی مستشار پای میز محاکمه ایستادند.
در این جلسه بهرام گفت: “من و شایان برای معامله ماشین به خانه مصطفی رفتیم اما او حال عادی نداشت. نمی‌دانم چرا با قمه به ما حمله کرد. من و شایان هم دستمالی را دور گردنش پیچیدیم و او را خفه کردیم. ما بعد از قتل تصمیم به سرقت پول و ماشین مصطفی گرفتیم. من و شایان در آن زمان جوان بودیم؛ اما حالا بیش از ۱۲ سال است که در زندان هستیم و هرکدام به میانسالی رسیده‌ایم. من از این وضعیت خسته شده‌ام و تقاضا دارم دادگاه زودتر تکلیف ما را روشن کند. یا اعدام شویم یا اینکه با پرداخت دیه به اولیای‌دم از زندان رها شویم. من دیگر تحمل این وضعیت را ندارم”.
سپس شایان روبه‌روی قضات ایستاد و گفت: “عدم پیگیری اولیای دم باعث شده در این سال‌ها بلاتکلیف و در انتظار اعدام باشیم. حالا از دادگاه تقاضا دارم زودتر تکلیف ما را روشن کند. من حتی به مرگم راضی هستم اما دیگر نمی‌توانم در زندان بمانم”.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen